_1.jpg)
مصطفی بیگی دبیر تخصصی محور حکمروایی و حقوق شهری:
مقررات مربوط به نحوه‌ی استفاده از زمین در سطح ملی، منطقه‌ای و محلی، در دو شاخه‌ی نوین حقوقی: "حقوق آمایش" و "حقوق شهرسازی" مورد مطالعه قرار می‌گیرد که در نظام حقوقی ایران، اولی ناشناخته و دومی در حال شکل‌گیری است.
به دلیل آنکه پس از انقلاب مشروطیت، شعار پایبندی به قانون، با طرح خواسته‌های سیاسی شکل گرفت لذا معنای "شهروند" در ایران، صرفا به "شهروند سیاسی"تعبیر گردید و منظور صیانت از حقوق شهروندان به طریق اولی‌تر، معطوف به حقوق سیاسی گردید و به همین دلیل "حقوق شهری" بیش از پیش مغفول ماند.
دغدغه‌مندان مدیریت شهری، به ویژه در یکی دو دهه‌ی گذشته، با طرح این مساله که "مدیر بخش عمومی" استفاده از داشبوردهای مدیریتی"حکمروایی شایسته‌ی شهری" را مقدم بر جعبه‌ابزارهای "مدیریتی" و "اداری" دانسته اند، و با تکیه بر منطق کلیدی مفاهمه، وفاق، جلب اعتماد و ... در تلاشند تا خود را ارباب رجوع شهروندان حقیقی و حقوقی به عنوان ذینفعان مدیریت شهری بدانند و رویکردی متکی بر "رواداری حکم" به جای حکمرانی، مدیریت و اداره و با تعریف رابطه‌ی افقی و از پایین به بالا برگزیند و تصمیم‌سازی، تصمیم‌گیری و مدیریت محلی و مدیریت ملی، شهری و منطقه‌ای را کارآمدتر نمایند.
"حکمروایی شایسته و حقوق شهری" با اتکا بر "تاب‌آوری هوشمند"، به عنوان یک پنل و در پیش‌نشست‌های جشنواره، به منظور تغییر پارادایم مدیریتی و حکمروایی تکنولوژی‌محور و در بخشی از آن، مبتنی بر حکمروایی شایسته و مدیریت داده‌ها برگزار خواهد کرد.